Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων
Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία μέσω της οποίας το άτομο με τη δημιουργία μίας σταθερής σχέσης με τον ψυχοθεραπευτή αναπτύσσεται και αυτοβελτιώνεται, θεραπεύοντας τα ψυχικά του τραύματα. Με την βοήθεια της έκφρασης μέσω των τεχνών αυτοσχεδιάζει, καταστρέφει, αποφορτίζεται, δημιουργεί και ανασυνθέτει, γνωρίζοντας τον εαυτό του σε βάθος.
Η καλλιτεχνική διαδικασία βρίσκεται στον πυρήνα της τριαδικής σχέσης -θεραπευτής, θεραπευόμενος, δημιουργικό- προσφέροντας ένα είδος γέφυρας και μεγαλύτερης σύνθεσης, για παράδειγμα ανάμεσα στο λεκτικό και το μη λεκτικό, στο ασυνείδητο και το συνειδητό στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, στη διαίσθηση και στον ορθολογισμό, στο νου και στο πνεύμα.
Ψυχοθεραπεία για εφήβους
Η ψυχοθεραπεία παρέχει στους εφήβους ένα ασφαλές πλαίσιο, έναν χώρο που μπορούν να εκφράσουν ό,τι τους απασχολεί, έναν χώρο για τους να ακουστούν και να ιδωθούν. Συνήθη θέματα που οι έφηβοι φέρουν είναι οι συναισθηματικές αναταραχές, οι κοινωνικές δυσκολίες, η σχολική πίεση, ο επαγγελματικός προσανατολισμός, τα προβλήματα συμπεριφοράς, οι δυσκολίες στο οικογενειακό περιβάλλον, οι ουσίες, το άγχος αποχωρισμού, η απώλεια, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι αυτοτραυματισμοί, οι φοβίες, το διαζύγιο στην οικογένεια, η ασθένεια.
Η συμμετοχή του εφήβου στην διαδικασία της αναζήτησης της ταυτότητάς του, είναι μία πολύ κρίσιμη παράμετρος, στην ισχυροποίηση της ταυτότητας που θα διαμορφώσει. «Ο έφηβος πρέπει κατ’ αρχάς να ανακαλύψει ποιος είναι. Αν κατά τη διάρκεια της εφηβείας καταφέραμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, τότε μας φαίνεται αυτονόητο. Αν όμως παραιτηθήκαμε από αυτό το ερώτημα, μπορεί να μας φαίνεται ανώφελο και μάταιο. Για τον έφηβο πρόκειται για ένα θεμελιακό και απαραίτητο ερώτημα». (Erickson, 1963). Η αναζήτηση του εαυτού μέσα από τις τέχνες, επιτρέπει στον έφηβο να βρει διόδους επικοινωνίας, να αποκτήσει νέες επιγνώσεις για τα θέματα που τον απασχολούν. Μέσα από τις τέχνες οι έφηβοι φέρνουν στην επιφάνεια και δίνουν υλική υπόσταση στις συγκρούσεις τους, στο άγχος τους και τις προσωπικές τους αγωνίες. Η διεργασία αυτή τους βοηθά και τους ενθαρρύνει να μιλήσουν και να αποκτήσουν την αίσθηση της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας τους, ενδυναμώνοντας την αυτοεκτίμησή τους και ισχυροποιώντας την ταυτότητά τους.